Przejdź do głównej zawartości

Mysterion
zawirował wiatr wplątał się we włosy
przeniknął me ciało dreszcz rozkoszy
odezwał się fl et budząc pożądanie
gdzie jest mój wyśniony
nieziemski kochanek
kiedy jego dłonie dotkną moich dłoni
ruszymy przed siebie w tańcu uniesienia
jak gdyby nie było niczego przed nami
tylko nas dwoje u progu i u kresu czasu
jak gdyby świat zatrzymał się w biegu
przystanął i patrzył w zachwycie
gdzie jesteś Dionizosie
wołam cię wszystkimi imionami
zanurzam usta w czarze pełnej wina
gotowa na twoje skinienie zatracam się w
ekstazie
tańczę z cieniem w świętej przestrzeni
niczym nocny motyl wokół lampy ostatni
taniec
taniec śmierci
jedna z gwiazd gaśnie zapada się
w otchłani
preludium barw
biel rozszczepia się i zamienia w błękit
zieleń ustępuje miejsca czerwieni
jestem o krok od szaleństwa
o krok od spełnienia
wino przemienia się w krew na stole
ofi arnym
gdzie jesteś Bakcheutasie
t y k tór y s twor z y łe ś bosk i napój
zapomnienia
ty który otwierasz bramy podziemnego
świata
i tworzysz iluzję powrotu uskrzydlonych
dusz z nicości
przyzywa cię dźwięk puzonu
płynę ponad ziemią nieco pijana z lekka
odurzona
see saw
widzę i widziałam
huśtawka przyprawia o zawrót głowy
tracę zmysły podczas miłosnej nocy
theion pregma się dopełnia
dźwięki lutni Orfeusza
budzą mnie ze snu

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kazimierz Świegocki Niepojęty logos znaczeń.Refleksje nad metafizycznymi momentami w wierszach Joanny Krupińskiej-Trzebiatowskiej /Agata Hrycyk

Kazimierz Świegocki Niepojęty logos znaczeń. Refleksje nad metafizycznymi momentami w wierszach Joanny Krupińskiej-Trzebiatowskiej Joanna Krupińska-Trzebiatowska należy do tej generacji poetów, którzy zaczęli rozwijać swoje skrzydła mniej więcej wtedy, gdy kończyła swój żywot Polska Rzeczpospolita Ludowa, a zaczynała się Trzecia Rzeczpospolita. Pośród debiutantów  tego pokolenia znaczącą część stanowiły osoby w wieku, który dla poetów uważany jest za wiek co najmniej średni, w każdym razie za w pełni dojrzały. Jest rzeczą godną uwagi, że niektóre z tych osób zaprezentowały już od pierwszego tomiku również dojrzałą, na miarę swojego talentu, poezję, tak jakby czas przed debiutem był okresem dyskretnego, lecz gruntownego ich terminowania. Joanna Krupińska-Trzebiatowska nie tylko potwierdza faktyczność tego zjawiska, lecz zdaje się ją demonstrować w stopniu szczególnie wysokim. Dojrzałość jej poezji wyraża się przede wszystkim w bogactwie, powadze oraz intelektualnej i em...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

DOKTOR Q - recenzja

FIKCJA LITERACKA CZY WIZJA PRZYSZŁOŚCI? Kilka miesięcy temu dostałam pięknie wydaną powieść Joanny Krupińskiej-Trzebiatowskiej p.t. „Doktor Q”. (z reprodukcją obrazu Janusza Trzebiatowskiego z cyklu „Ona” na okładce). Kilkakrotnie zabierałam się do czytania i za każdym razem jakieś wydarzenia mi to uniemożliwiały, tak jakby tajemnicze siły nie chciały abym zapoznała się z treścią powieści. W końcu udało mi się wreszcie odłożyć wszystko na bok i przeczytać książkę. Jestem oczarowana nowoczesnym ujęciem tematu. Treść dotyczy zapłodnienia in vitro, dokonywanego na masową skalę. Wiąże się z tym wspaniale rozrysowana spiskowa teoria dziejów. Do tego zgrabna intryga, ciekawie naszkicowane postacie… Książka ma w sobie elementy powieści sensacyjnej, fantastyczno-naukowej, science fiction, psychologicznej, wreszcie kryminału; zawiera wątki historyczne, nawiązania do biblii, do dziejów Masonerii, zawiera ciekawostki archeologiczne, astronomiczne i medyczne. Księżyc, Mars, Sfinks. Piramidy w G...
1 komentarz
Czytaj więcej
Z Joanną Krupińską-Trzebiatowską, poetką, prozaikiem, publicystką, redaktor naczelną HYBRYDY – pisma adresowanego do ludzi sztuki, rozmawia Katarzyna Majewicz. Jest pani z wykształcenia prawnikiem, byłym prokuratorem krakowskiej prokuratury, ale też wydała pani kilka powieści oraz kilka tomików wierszy. Jak się zatem trafia z prokuratury do literatury? – Jakkolwiek bezpośrednio po ukończeniu wydziału prawa UJ zostałam prokuratorem i dopiero niedawno przeszłam w stan spoczynku, to moje związki z poezją są o wiele dłuższe. Poetą po prostu trzeba się urodzić! Prawdą natomiast jest, że przez wiele lat pisałam wyłącznie do szuflady, a pierwszy wiersz opublikowałam dopiero w 1988 na łamach nieistniejącego już „Życia literackiego”, gdy po poważnym wypadku samochodowym ważyły się moje losy. Bez wątpienia ten wypadek zmienił moją optykę postrzegania świata, zmusił do refleksji nad sensem ludzkiej egzystencji a w dalszej konsekwencji uczynił mnie również prozaikiem. Pani powieść „Niedo...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej